Γεωπονική Λούβρος Κέρκυρα

Το πρόβλημα των τρωκτικών αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για την υγεία των ανθρώπων καθώς και για την ασφάλεια των προϊόντων που εκτίθενται σε αυτά. Η εταιρεία μας αφού ελέγξει τους χώρους που έχουν προσβληθεί, καταγράφει τούς πληθυσμούς και κατόπιν εφαρμόζει μυοκτονία με τρωκτικοκτόνα εγκεκριμένα από το ΥΠΑΑΤ. Τα δολώματα τοποθετούνται σε δολωματικούς σταθμούς υψηλής ασφαλείας με κλειδί ώστε να αποφευχθεί η εξόντωση άλλων ζώων που δεν αποτελούν στόχο καθώς επίσης και την επαφή με το φάρμακο από παιδιά. Οι δολωματικοί σταθμοί τοποθετούνται με σήμανση σε σημεία που αποτελούν περάσματα και αριθμούνται. Σε χώρους τροφίμων και όπου αλλού απαιτείται η μη χρήση τρωκτικοκτόνων τοποθετούνται ειδικές παγίδες πολλαπλών συλλήψεων με κολλητικές επιφάνειες. Τέλος η τακτική παρακολούθηση των δολωματικών σταθμών, ο έλεγχος και η αντικατάσταση των δολωμάτων, μας εξασφαλίζει την επιτυχία της εφαρμογής.

ΦΙΔΙΑ

Τα φίδια είναι ωφέλιμο είδος και παίζουν σημαντικό ρόλο στο περιβάλλον. Ένα και μόνο φίδι υπολογίζεται ότι θα τραφεί με 1000 περίπου τρωκτικά στη διάρκεια της ζωής του.

Οποιοδήποτε φίδι αντιληφθεί την παρουσία ανθρώπου, προσπαθεί πανικόβλητο να ξεφύγει. Μόνο εάν το φίδι εγκλωβιστεί, θα προσπαθήσει να τρομάξει το θύτη του, στρέφοντας το κεφάλι του προς το μέρος του και βγάζοντας το χαρακτηριστικό συριγμό του. Το φίδι θα χρησιμοποιήσει την έσχατη άμυνα του δαγκώματος, μόνο όταν πατηθεί ή νιώσει το θύτη να πλησιάζει απειλητικά κοντά του. Η απόσταση ασφαλείας που πρέπει να κρατάμε είναι τουλάχιστον 2-3m. Στόχος μας δεν είναι η εξόντωση των φιδιών, αλλά η απώθησή τους.

Για το λόγο αυτό, γίνεται χρήση ειδικών απωθητικών σκευασμάτων, με τα οποία δημιουργούμε μια προστατευτική ζώνη περιμετρικά του χώρου που θέλουμε να προστατεύσουμε. Τα σκευάσματα αυτά είναι σε υγρή και κοκκώδη μορφή και εφαρμόζονται μόνο σε εξωτερικούς χώρους. Ειδικά στην κοκκώδη μορφή, το σκεύασμα μπορεί να αντέξει ως και έξι μήνες. Όλα τα σκευάσματα που χρησιμοποιούμε είναι εγκεκριμένα από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.

Τα κουνούπια θεωρούνται τα πιο σημαντικά αιμομυζητικά έντομα που μεταδίδουν ασθένειες και ενοχλούν με τα τσιμπήματά τους ανθρώπους και ζώα. Τα κουνούπια μπορεί να μεταδώσουν πολύ σοβαρές ασθένειες, όπως: ελονοσία, δάγκειο πυρετό, εγκεφαλίτιδα, κίτρινο πυρετό κ.ά. Τα κουνούπια γεννούν τα αυγά τους μέσα σε στάσιμο νερό και τα στάδιά τους, προνύμφες και νύμφες, βρίσκονται επίσης μέσα στο νερό. Μπορούν να γεννήσουν τα αυγά τους σε γλυκό, υφάλμυρο, ακόμα και αλμυρό νερό. Έχουν τη δυνατότητα να αφήνουν τα αυγά τους και σε μικρές συγκεντρώσεις νερού, όπως: σε βαρέλια με νερό, σε στέρνες, σε στάσιμα νερά σε κήπους, σε άχρηστα λάστιχα αυτοκινήτων, στα υπόγεια των οικοδομών, στους υπονόμους των πόλεων, στα πιατάκια των γλαστρών κ.α. Μόνο τα θηλυκά κουνούπια πίνουν αίμα και αυτό μόνο όταν θέλουν να γεννήσουν τα αυγά τους. Τα θηλυκά τον υπόλοιπο χρόνο, όπως και τα αρσενικά, τρέφονται με τους χυμούς φρούτων.

Το πιο σημαντικό μέτρο για την καταπολέμηση των κουνουπιών είναι η εφαρμογή κατάλληλων προνυμφοκτόνων στα στάσιμα νερά όπου αναπαράγονται.

Η οικιακή μύγα (Musca domestica), λόγω των συνήθειών της και της κατασκευής του σώματός της, είναι ένας πολύ επικίνδυνος φορέας παθογόνων μικροβίων. Οι μύγες είναι προσαρμοσμένες στο να μεταφέρουν μικροοργανισμούς στο σώμα τους και στην προβοσκίδα τους, όπου υπάρχουν μικρές τρίχες που παραλαμβάνουν ακαθαρσίες και μικρόβια. Στο σώμα τους ο αριθμός των μικροβίων κυμαίνεται από 1.000.000 έως 6.000.000. Τρέφεται, με την ίδια ευκολία, από τις τροφές του ανθρώπου και από ακαθαρσίες. Επειδή μόνο σε υγρή μορφή μπορεί να λάβει την τροφή της, παράγει από τους σιελογόνους αδένες της έκκριμα σιέλου, υγροποιεί τις στέρεες τροφές και ταυτόχρονα αφήνει πάνω τους τα περιττώματά της. Οι μύγες είναι δυνατό να γίνουν φορείς πάνω από 100 παθογόνων μικροοργανισμών και να προκαλέσουν διάφορες ασθένειες, όπως: μικροβιακή και αμοιβαδική δυσεντερία, σαλμονέλωση, τυφοειδή πυρετό, χολέρα, λέπρα, πολιομυελίτιδα, τέτανο, τροπικό θήλωμα, επιπεφυκίτιδα, σηψαιμία κ.ά. Τα αυγά της η μύγα τα τοποθετεί σε κάθε οργανική ουσία σε αποσύνθεση, όπως κοπροσωρούς, ανθρώπινα περιττώματα, σκουπίδια κ.α. Από αυγό γίνεται προνύμφη (σκουλήκι) και από τις προνύμφες, αφού νυμφωθεί, γίνεται το γνωστό έντομο. Η αναπαραγωγική ικανότητα της μύγας (Musca domestica) είναι πολύ μεγάλη. Ένα θηλυκό γεννά 120 με 150 αυγά σε κάθε ωοτοκία. Στη ζωή της πραγματοποιεί 6 τουλάχιστον ωοτοκίες. Δηλαδή, στη διάρκεια της ζωή της, που είναι περίπου 30 με 40 ημέρες, γεννά περίπου 900 αυγά.

Στους εξωτερικούς χώρους, η καταπολέμηση της μύγας γίνεται με τακτικούς υπολειμματικούς ψεκασμούς κυρίως τους καλοκαιρινούς και φθινοπωρινούς μήνες, περίπου κάθε 1,5 μήνα. Το χρονικό αυτό διάστημα μπορεί να μικρύνει, ανάλογα με τις περιβαλλοντικές και καιρικές συνθήκες (ηλιακή ακτινοβολία, υγρασία). Με ειδικά εντομοκτόνα (προσελκυστικά και προνυμφοκτόνα) γίνεται ψεκασμός σε εξωτερικούς τοίχους, κάδους σκουπιδιών και σε άλλες επιφάνειες όπου οι μύγες αναπαράγονται, βρίσκουν τροφή και αναπαύονται.

Μια άλλη μέθοδος είναι το επίχρισμα, όπου με ένα πινέλο εφαρμόζεται προσελκυστικό εντομοκτόνο σε κρυφές ή δύσκολα προσβάσιμες επιφάνειες. Η μέθοδος αυτή μπορεί να εφαρμοστεί και σε εσωτερικούς χώρους. Για τους εσωτερικούς χώρους, χρησιμοποιείται κυρίως ηλεκτρική εντομοπαγίδα με κολλώδη επιφάνεια. Οι εντομοπαγίδες έχουν λυχνίες με ακτινοβολία UV, οι οποίες προσελκύουν τα ιπτάμενα έντομα, τα οποία στη συνέχεια παγιδεύονται στην κολλώδη επιφάνεια. Οι ηλεκτρικές εντομοπαγίδες είναι αθόρυβες κατά τη σύλληψη του εντόμου και διαθέτουν όλα τα απαραίτητα πιστοποιητικά ασφαλείας που απαιτούνται από το σύστημα διασφάλισης υγιεινής (HACCP). Ανάλογα με τη διαμόρφωση του χώρου στον οποίο θέλουμε να τοποθετήσουμε εντομοπαγίδες, υπάρχουν επιτοίχιες, επιτραπέζιες ή κρεμαστές.

Οι κατσαρίδες είναι έντομα τροπικά με παγκόσμια εξάπλωση. Περισσότερα από 4.000 είδη είναι γνωστά στον άνθρωπο, αλλά λιγότερο από 1% θεωρούνται εχθροί των κατοικιών. Είναι φορείς παθογόνων μικροοργανισμών. Πάνω στο σώμα τους συγκρατούν παθογόνα βακτήρια, ιούς, πρωτόζωα, μύκητες, που τα μεταφέρουν στο χώρο που ζουν. Οι κατσαρίδες είναι επικίνδυνες για τη Δημόσια υγεία, γιατί τα μικρόβια που μεταφέρουν μπορεί να προκαλέσουν στον άνθρωπο: Δυσεντερία, παιδική διάρροια, μολύνσεις των ουροφόρων αγωγών, σπυριά, αποστήματα, τροφικές δηλητηριάσεις, γαστρεντερίτιδα, τυφοειδή πυρετό κ.ά. Επίσης, τα εκδύματα και τα περιττώματά τους δύναται να προκαλέσουν παιδικό άσθμα και αλλεργίες στους ενήλικες. Είναι “κοσμοπολίτικα” έντομα και τα συναντάμε συχνά σε εστιατόρια, σπίτια, νοσοκομεία, υπόγειους και αποθηκευτικούς χώρους κ.α. Ζουν πολλές μαζί σε μεγάλες αποικίες (χωρίς κοινωνική οργάνωση, όπως π.χ. οι μέλισσες ή τα μερμήγκια) και είναι νυκτόβιες. Είναι παμφάγες, αν και προτιμούν κυρίως αμυλούχες και ζαχαρούχες τροφές και δύναται να τραφούν με κάθε είδος οργανική ουσία, όπως εξώφυλλα βιβλίων, τρίχες, νεκρά έντομα, αίμα, απεκκρίσεις, περιττώματα κ.ά. Το πιο επικίνδυνο χαρακτηριστικό τους είναι η συνήθειά τους να αποβάλλουν μέρος της μισοχωνεμένης τροφής τους και τα περιττώματα την ίδια ώρα που συνεχίζουν τα τρέφονται. Επίσης, εκκρίνουν διάφορες ουσίες και δίνουν μια χαρακτηριστική έντονη οσμή στις περιοχές και τις τροφές που επισκέπτονται . ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ Οι κύριες εφαρμογές που πραγματοποιούνται για την καταπολέμηση μιας προσβολής από κατσαρίδες είναι 1) ο ψεκασμός και 2) η χρήση ειδικών τροφοελκυστικών δολωμάτων σε μορφή gel.

Οι κοριοί είναι αιμομυζητικά άπτερα έντομα. Υπάρχουν περισσότερα από 90 είδη κοριών. Το σημαντικότερο είδος, το C. Lectularious, είναι παράσιτο του ανθρώπου και το συναντάτε σε εύκρατα κλίματα. Το μέγεθός τους δεν ξεπερνάει τα 7mm. Το σχήμα τους, ωοειδές και πεπλατυσμένο, τους επιτρέπει να κρύβονται εύκολα σε σχισμές και χαραμάδες. Ο ενήλικος κοριός μπορεί να ζήσει για αρκετούς μήνες χωρίς να τραφεί. Αδρανοποιείται και περιμένει να παρουσιαστεί κάποιος ξενιστής, για να ξεκινήσει και πάλι να ζει. Ο βιολογικός του κύκλος χαρακτηρίζεται από ημιτελή μεταμόρφωση (αυγό – νύφη – ενήλικο έντομο). Τους συναντάμε στις ραφές των στρωμάτων, στους σκελετούς των κρεβατιών, στα κομοδίνα, στις ντουλάπες, στους καναπέδες, στα κουφώματα, στις κουρτίνες, στις πρίζες, πίσω από ταπετσαρίες, στα σοβατεπί των τοίχων, στα πατώματα κ.α. Οι κοριοί γίνονται εύκολα ορατοί, αρκεί να κοιτάξουμε στα προαναφερόμενα σημεία, ψάχνοντας για έντομα ή κηλίδες αιμοσφαιρίνης που αποβάλλουν μετά από κάθε γεύμα. Η πιο συχνή μετάδοση των κοριών γίνεται μέσω των αποσκευών που μεταφέρονται από μολυσμένους χώρους. Η καταπολέμησή τους γίνεται με την εφαρμογή υπολειμματικού ψεκασμού με ειδικό εντομοκτόνο, στα σημεία όπου βρίσκονται. Εάν προσβληθεί το στρώμα, καλό είναι να πεταχτεί. Όσα υφάσματα βρίσκονται στον προσβεβλημένο χώρο, θα πρέπει να γίνει στεγνό καθάρισμά τους ή πλύσιμο. Για όσα δεν είναι εφικτό να καθαριστούν, θα πρέπει να ψεκαστούν.

Οι ψύλλοι είναι το μεγαλύτερο εντομολογικό πρόβλημα στις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις και θεωρείται το σημαντικότερο εκτοπαράσιτο αιμομυζητικό αρθρόποδο έντομο, που παρασιτεί σε θηλαστικά ζώα και πτηνά. Υπάρχουν περίπου 2500 είδη.

Τα σημαντικότερα είναι: ο ψύλλος του ανθρώπου (Pulex irritans), ο ψύλλος του σκύλου (Ctenocephalides canis), ο ψύλλος της γάτας (Ctenocephalides felis), ο ψύλλος των τρωκτικών (Xenopsylla cheopis). Μεταδίδουν Πανώλη, Ενδημικό τύφο και Μελιταίο πυρετό. Τα περιττώματά τους είναι μολυσμένα και μολύνουν τους χώρους όπου βρίσκονται για περισσότερο από έναν χρόνο. Τα πίσω πόδια είναι μεγαλύτερα και ισχυρότερα των μπροστινών και μπορούν να κάνουν άλματα μέχρι 70cm, καθιστώντας τον ψύλλο τον καλύτερο άλτη μεταξύ των ειδών του ζωικού βασιλείου, σε σύγκριση με το μέγεθος του σώματός τους. Το μήκος του σώματός τους φθάνει μέχρι 2,5mm και είναι άπτερα. Παρασιτούν στο τρίχωμα των θηλαστικών και στο φτέρωμα των πουλιών.

Ο τρόπος διασποράς των ψύλλων γίνεται κυρίως με τα τρωκτικά, τα αδέσποτα κατοικίδια ζώα και τα πτηνά. Εκτός της μετάδοσης των ασθενειών, προκαλούν ενόχληση στα παραγωγικά ζώα, με αποτέλεσμα τη μείωση της γαλακτοπαραγωγής και της ανάπτυξής τους. Ο ενήλικος ψύλλος ζει έως 2 εβδομάδες και περιμένει μέσα στη νύμφη μέχρι να εμφανιστεί ο κατάλληλος ξενιστής και οι κατάλληλες περιβαλλοντικές συνθήκες. Η διάρκεια ζωής του μπορεί να παραταθεί, ανάλογα με τις συνθήκες του περιβάλλοντος. Οι ενήλικες βγαίνουν από το κουκούλι τους και πηδούν στον ανυποψίαστο ξενιστή, όταν ανιχνεύουν την παρουσία του από τη θερμότητα του σώματος και από την κίνησή του, που προκαλεί κραδασμούς. Γι’ αυτό προσελκύονται από δονήσεις του εδάφους και από την παρουσία διοξειδίου του άνθρακα (το οποίο θεωρούν πως είναι σήμα ότι κοντά υπάρχει κάποιο ζώο).

Η καταπολέμηση των ψύλλων γίνεται με την εφαρμογή υπολειμματικού ψεκασμού με ειδικό εντομοκτόνο ή με χρήση ψυχρών εκνεφωτήρων foggers, για την καλύτερη κάλυψη κλειστών χώρων.

Τα μυρμήγκια είναι κοινωνικά έντομα. Σχηματίζουν αποικίες με μέγεθος που ποικίλλει από μερικές δεκάδες μέλη, που ζουν σε μικρές φυσικές κοιλότητες, έως κοινωνίες με υψηλή οργάνωση, που καλύπτουν μεγάλες περιοχές και αποτελούνται από εκατομμύρια μέλη.

Τα μυρμήγκια ευημερούν σχεδόν σε όλα τα οικοσυστήματα. Η επιτυχία τους αυτή έχει αποδοθεί στην κοινωνική τους οργάνωση και την ικανότητά τους να τροποποιούν το οικοσύστημα, να αξιοποιούν πόρους και να αμύνονται.

Υπάρχουν δύο κύρια είδη, το Μαύρο ή Μυρμήγκι του κήπου (Lasius niger) και το Μυρμήγκι του Φαραώ (Monomorium pharaonis). Και τα δύο προκαλούν προβλήματα, καθώς διανύουν μεγάλες αποστάσεις σε αναζήτηση τροφής. Τα Μυρμήγκια του Φαραώ αποτελούν μεγαλύτερο κίνδυνο για την υγεία, επειδή τρέφονται συχνά σε ανθυγιεινές περιοχές, όπως οι αποχετεύσεις και οι κάδοι απορριμμάτων και μπορούν εύκολα να μεταδώσουν παθογόνους μικροοργανισμούς.

Η καταπολέμησή τους γίνεται με την εφαρμογή υπολειμματικού ψεκασμού με το κατάλληλο εντομοκτόνο. O ψεκασμός γίνεται περιμετρικά, με εντομοκτόνα σκευάσματα που διαλύονται σε νερό και ψεκάζονται με κοινά ψεκαστικά μηχανήματα. Ενώ το νερό εξατμίζεται, η δραστική ουσία παραμένει στην ψεκασμένη επιφάνεια και καθώς το έντομο κινείται στη ψεκαζόμενη περιοχή, αυτή προσκολλάται στο σώμα, τα πόδια, τις κεραίες και τις τρίχες του, προκαλώντας το θάνατό του. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στα σημεία διέλευσης των μυρμηγκιών, στις εισόδους των σπιτιών, σε υγρά και ζεστά σημεία, σε φρεάτια, σωληνώσεις ύδρευσης, πίσω από ηλεκτρικές συσκευές, κ.α. Για την ολοκληρωμένη καταπολέμηση των μυρμηγκιών, γίνεται χρήση τροφοελκυστικού δολώματος σε μορφή gel. Τα μυρμήγκια έλκονται από το gel, το προσλαμβάνουν δια της κατάποσης και μέσω της τροφάλλαξης, το μεταδίδουν σε όλη τη φωλιά.

Τα ξυλοφάγα έντομα στην Ελλάδα χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες:
Τα ξυλοφάγα σκαθάρια με την εμπειρική ονομασία σαράκι και τα κοινωνικά ξυλοφάγα έντομα, που ονομάζονται τερμίτες. Τα ξυλοφάγα έντομα ανήκουν στα έντομα υγειονομικής σημασίας, δηλαδή στα έντομα που μπορούν να δημιουργήσουν ζημιές και να αναπαραχθούν μέσα στα σύγχρονα κτήρια. Στην Ελλάδα υπάρχουν ακόμα και άλλα έντομα που τρέφονται με το ξύλο όπως τα ξυλοφάγα μυρμήγκια και οι ξυλοφάγες σφήκες στα οποία θα αναφερθούμε σε επόμενο άρθρο. Το σαράκι πολλές φορές λέγεται και ψείρα του ξύλου ή σκόρος του ξύλου. Επίσης λόγω της λευκής προνύμφης του λέγεται και σκουλήκι του ξύλου. Στο σημερινό άρθρο θα αναφερθούμε στα κυριότερα ξυλοφάγα κολεόπτερα σαράκια που μπορούμε να συναντήσουμε να ζημιώνουν το ξύλο σε σκεπές, πατώματα, κουφώματα, έπιπλα και σε οποιοδήποτε άλλο προϊόν είναι κατασκευασμένο από ξύλο.

Θα αναφερθούμε στα μορφολογικά τους χαρακτηριστικά και στον βιολογικό τους κύκλο ώστε να μπορεί να γίνει η ταυτοποίησή τους. Πως μπαίνει το σαράκι στο σπίτι; Το σαράκι μπορεί να μπει στο σπίτι έμμεσα και άμεσα. Έμμεσα εννοούμε με την δραστηριότητα των ανθρώπων που άθελά τους μεταφέρουν εντός του σπιτιού ξύλα προσβεβλημένα με σαράκι σε μεγάλους πληθυσμούς όπως: Σε ήδη προσβεβλημένη δομική ξυλεία κατά την κατασκευή ή ανακαίνιση του σπιτιού Με τα ξύλα για το τζάκι και την αποθήκευσή τους εντός του σπιτιού Με την μεταφορά παλαιών ξύλινων επίπλων από σπίτι σε σπίτι Με τη μεταφορά ξύλινων υλικών (π.χ. κάδρα, κοφίνια, καλάθια, εικόνες, καφάσια κλπ.) Επίσης τα ξυλοφάγα έντομα μπορούν να εισβάλουν στα σύγχρονα κτήρια άμεσα δηλαδή απευθείας από το εξωτερικό περιβάλλον πετώντας ή έρποντας. Σε αυτή όμως την περίπτωση θα περάσει πολύς χρόνος (δεκαετίες) για να καταφέρει το ξυλοφάγο έντομο να πολλαπλασιαστεί σε μεγάλους αριθμούς, αν καταφέρει τελικά να επιβιώσει. Σε περίπτωση όμως που τα ξυλοφάγα έντομα εισέλθουν έμμεσα με τα ξύλα για το τζάκι, με οικοδομικά υλικά ή με έπιπλα, τότε μέσα στο σπίτι ξαφνικά εισέρχεται ένας πολύ μεγάλος αριθμός ξυλοφάγων εντόμων (μερικές εκατοντάδες ή και χιλιάδες).

Αυτά τα έντομα βρίσκονται σε διάφορες μορφές ανάπτυξης (αυγά, προνύμφες κλπ.) και όταν θα ολοκληρώσουν τον βιολογικό τους κύκλο, θα ζευγαρώσουν και θα προσβάλουν ταχύτατα την υπόλοιπη ξυλεία του σπιτιού με αποτέλεσμα επέκταση της προσβολής σε λοιπά ξύλινα υλικά όπως έπιπλα, πατώματα, σκεπές και κουφώματα.

Ζημιές στο ξύλο από έντομα:

Τα ξυλοφάγα έντομα είναι αποδομητές οργανικής ύλης. Η φύση τα έφτιαξε ώστε να καταναλώνουν το άρρωστο και νεκρό ξύλο που βρίσκεται στα δάση. Με αυτόν τον τρόπο τα ξυλοφάγα έντομα βοηθούν στην αναγέννηση – ανανέωση της χλωρίδας. Ενώ λοιπόν ο ρόλος των ξυλοφάγων εντόμων στη φύση είναι πολύ ωφέλιμος, μέσα στο σπίτι μπορούν να γίνουν πολύ καταστρεπτικά. Υπάρχουν πάνω από 20.000 είδη ξυλοφάγων κολεοπτέρων στην φύση και κάποια από αυτά κατάφεραν να προσαρμόσουν την βιολογία τους ώστε να τρέφονται με τα ξύλα που ο άνθρωπος χρησιμοποιούσε για τις δικές του ανάγκες. Τα συγκεκριμένα ξυλοφάγα σαράκια είναι σε οικιακές συνθήκες το ίδιο καταστρεπτικά νομίζοντας πως το ξύλο που βρίσκεται στα πατώματα, στις πόρτες και στην σκεπή του σπιτιού μας είναι ξύλο νεκρό και ιδανική τροφή για αυτά. Τα ξυλοφάγα έντομα κατοικιών λοιπόν ενώ υπάρχουν στη φύση για να τρώνε το ξύλο των νεκρών και άρρωστων δένδρων, προσάρμοσαν τον βιολογικό τους κύκλο μετακινούμενα μέσα στα σπίτια. Ορισμένα σαράκια όπως αυτά στα οποία θα αναφερθούμε παρακάτω, κατάφεραν να αναπαράγονται ταχύτατα και να καταστρέφουν γρήγορα μεγάλες μάζες ξύλου που βρίσκεται μέσα στις κατοικίες.

ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗΣ

Υποκαπνισμός – Fumigation

Αντίθετα με άλλες εφαρμογές όπως χρήση καπνογόνων, εκνέφωση-fogging και υπολειμματικοί ψεκασμοί, με τον υποκαπνισμό επιτυγχάνεται ριζική και εγγυημένη καταπολέμηση σε όλες τις περιπτώσεις ξυλοφάγων εντόμων (σαράκι). Υποκαπνισμός ή fumigation, είναι μια ιδιαίτερη εφαρμογή απεντόμωσης με ένα την οποία επιτυγχάνουμε έλεγχο της προσβολής σε περιπτώσεις που δεν μπορούμε να επέμβουμε με άλλες μεθόδους. Με το υποκαπνιστικό σκεύασμα που χρησιμοποιούμε εκλύεται (με τη συνεργία της υγρασίας του αέρα) η Φωσφίνη ή Φωστοξίνη (PH3) σε αέρια μορφή, που σε ορισμένες θερμοκρασίες είναι θανατηφόρος για όλα τα στάδια του εντόμου, ακόμα και το αυγό που θεωρείται το πιο δυσεξόντωτο. Σε συγκεκριμένη συγκέντρωση έχει την ιδιότητα να διαπερνά όλες τις επιφάνειες του ξύλου, ακόμα και αν αυτά είναι μεγάλου πάχους και με μικρό πορώδες λόγω είδους ή επιφάνειας λούστρου.

Η παραγόμενη φωσφίνη είναι ένα αέριο ιδιαίτερα ευκίνητο και ευέλικτο που εμφανίζει μεγάλη διαπερατότητα, επιφέροντας μετά από μέρες έκθεσης τον θάνατο σε όλα τα στάδια των ξυλοφάγων εντόμων. Η ποσότητα της φωσφίνης επιλέγεται υπολογίζοντας τον όγκο του χώρου προς απεντόμωση με παραμέτρους την εσωτερική θερμοκρασία και υγρασία όπως επίσης και τις μικρές απώλειες που συνυπολογίζονται και αξιολογούνται. Η πιο σημαντική εργασία μετά την ορθή επιλογή της μορφής και τον υπολογισμό της ποσότητας του σκευάσματος, είναι η αεροστεγής στεγανοποίηση του χώρου από εξωτερικά ή εσωτερικά ώστε η συγκέντρωση της φωσφίνης να φτάσει στα επιθυμητά επίπεδα χωρίς απώλειες. Έτσι ο χώρος καλύπτεται με πλαστικά καλύμματα πολλαπλών στρώσεων (multi layer) σε κρίσιμα σημεία διαφυγής του αερίου όπως είναι παράθυρα, πόρτες, τζάκια και απορροφητήρες. Εσωτερικά καλύπτονται οι πρίζες, οι διακόπτες, οι ηλεκτρικοί πίνακες και όλες οι ηλεκτρικές συσκευές (ψυγεία, κουζίνες κ.α.) που θα παραμείνουν στο χώρο.

Η φωσφίνη είναι πιθανό να οξειδώσει σε συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας και υγρασίας ελάσματα χαλκού, χρυσού, ασημιού και μπρούντζου. Έτσι προστατεύουμε πάντα τις ηλεκτρικές συσκευές είτε με την απομάκρυνση τους αν είναι εφικτό ή με τα εειδικά υλικά (καμίνια προστασίας). Συνολικά ο προς απεντόμωση χώρος μετατρέπεται σε ένα «καμίνι καταπολέμησης», αφού διαχέεται σε όλο του τον όγκο η φωσφίνη χωρίς να διαφεύγει, ενώ εσωτερικά οι ηλεκτρικές συσκευές που θέλουμε να προστατέψουμε σε «καμίνια προστασίας». Όταν έχουν γίνει με ακρίβεια όλες οι εξωτερικές και εσωτερικές στεγανοποιήσεις (εξωτερικά για να μη διαφύγει το αέριο και εσωτερικά για να προστατέψουμε τις ηλεκτρικές συσκευές) εισάγεται η φωσφίνη και ο χώρος «σφραγίζεται» για 5-7 μέρες. Πριν το «άνοιγμα» του χώρου λαμβάνονται μετρήσεις συγκέντρωσης του αερίου για να επιβεβαιώσουμε ότι δεν είχαμε διαφυγή του αερίου και να συμπεράνουμε ότι «πέτυχε» η εφαρμογή. Μετά τον προβλεπόμενο αερισμό δεν παραμένει στο χώρο κανένα τοξικό υπόλειμμα καθώς τα σκευάσματα που χρησιμοποιούνται δεν έχουν αφήνουν κατάλοιπα ούτε έχουν υπολειμματική δράση. Η εφαρμογή του υποκαπνισμού πραγματοποιείται πάντα παρουσία του Γεωπόνου-Εντομολόγου και τα σκευάσματα που χρησιμοποιούνται έχουν έγκριση από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Απαραίτητη προϋπόθεση για μία τέτοια εφαρμογή είναι ο χώρος που πραγματοποιείται να μην γειτνιάζει με κατοικημένο χώρο, ενώ η νομοθεσία ορίζει σαν ελάχιστη απόσταση από την κοντινότερη κατοικημένη οικία τα 5 μέτρα. Για μία επιτυχημένη εφαρμογή η μέση θερμοκρασία θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 12-15 0C ώστε τα έντομα να μη βρίσκονται σε διάπαυση (λήθαργο). Εκτός από περιπτώσεις ξυλοφάγων εντόμων η εφαρμογή λαμβάνει χώρα και σε περιπτώσεις με αποθηκευμένα προϊόντα όπως σιτηρά, άλευρα, όσπρια, ξηροί καρποί, (ενσακισμένα ή και χύδην) σε σιλό, κοντέινερ, αμπάρια πλοίων και αποθήκες για τον έλεγχο διάφορων ζημιογόνων εντόμων. Καλύπτουμε εφαρμογές υποκαπνισμού για την καταπολέμηση ξυλοφάγων εντόμων σε όλη την Ελλάδα.

Επίχρισμα με γέλη (gel)

Σε περιπτώσεις που δεν μπορούμε να επέμβουμε με υποκαπνισμό για την καταπολέμηση ξυλοφάγων εντόμων σε πατώματα, ξύλινες σκάλες, έπιπλα κλπ εφαρμόζουμε επίχρισμα γέλης καταπολέμησης. Η γέλη περιέχει ειδικό φορέα ώστε να διευκολύνεται η απορρόφηση των δραστικών ουσιών στο σώμα του ξύλου, χωρίς αυτές να απελευθερώνονται στο περιβάλλον. Το βάθος διείσδυσης εξαρτάται από το είδος του ξύλου και κυμαίνεται από 3 – 6,5 εκατοστά, με το μέγιστο της απορρόφησης να εμφανίζεται όταν οι πόροι του ξύλου είναι ελεύθεροι. Σε κάποιες περιπτώσεις ξύλινου πατώματος ενδείκνυνται πριν την εφαρμογή το πάτωμα να έχει τριφτεί ώστε να επιτύχουμε καλύτερη διεισδυτικότητα. Το σκεύασμα δεν αλλοιώνει την εμφάνιση του ξύλου, είναι άοσμο και ακίνδυνο για χρήση σε εσωτερικούς χώρους και έχει εξαιρετική προσκολλητικότητα ακόμα και όταν εφαρμόζεται σε κάθετες επιφάνειες ή ταβάνια. Μετά την εφαρμογή μπορεί να χρησιμοποιηθεί οποιοδήποτε βερνίκι.

Απολυμάνσεις-Μικροβιοκτονία

Η απολύμανση κρίνεται απαραίτητη για τη διατήρηση της υγιεινής και την αποφυγή μετάδοσης μολυσματικών ασθενειών, κυρίως σε χώρους αυξημένης κίνησης, όπως νοσοκομεία, σχολεία, μέσα μαζικής μεταφοράς κ.ά. Η εφαρμογή γίνεται με χρήση ψυχρού εκνεφωτήρα fogger, με τον οποίο μπορεί το μικροβιοκτόνο σκεύασμα να επικάθεται σε όλες τις επιφάνειες του χώρου, με σκοπό την καταπολέμηση βακτηρίων, μικροβίων, ιών και άλλων παθογόνων μικροοργανισμών